Remedium na bolączki świata codziennego doświadczenia dopatrywano się przede wszystkim w samej jednostce: postulatem było wycofanie się z otaczającego świata do sfery wewnętrznej. Wolność należało uzyskać nie wskutek metamorfozy świata zewnętrznego lecz przez transformację wewnętrzną: zmianę własnej percepcji natury kosmosu i siebie. Na tym miał polegać radykalny przewrót – na wyjściu ze świata i jego zniewalających struktur. Symbolicznie określano owo wyjście ze świata, wiążące się także z porzuceniem ról społecznych i relacji rodzinnych, ‘wyruszeniem’). W praktyce oznaczało to przyłączenie się do jakiejś mniej lub bardziej sformalizowanej wspólnoty (sangha) skupionej wokół pewnych ideałów i mistrza je nauczającego.
Remedium na bolączki świata codziennego doświadczenia dopatrywano się przede wszystkim w samej jednostce: postulatem było wycofanie się z otaczającego świata do sfery wewnętrznej. Wolność należało uzyskać nie wskutek metamorfozy świata zewnętrznego lecz przez transformację wewnętrzną: zmianę własnej percepcji natury kosmosu i siebie. Na tym miał polegać radykalny przewrót – na wyjściu ze świata i jego zniewalających struktur. Symbolicznie określano owo wyjście ze świata, wiążące się także z porzuceniem ról społecznych i relacji rodzinnych, ‘wyruszeniem’).
Piotr Balcerowicz
Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część trzecia: szkoły niebramińskie - adżiwikizm i dżinizm
Rok wydania: 2016
Wydawnictwo Dialog
Przeczytaj fragment Klasyczne szkoły niebramińskie
Nakładem Wydawnictwa Dialog ukazała się uprzednio Historia klasycznej filozofii indyjskiej. Część pierwsza: początki, nurty analityczne i filozofia przyrody
