Seminarium: Nowosielski i co dalej? Sztuka współczesna w przestrzeni liturgicznej

Organizatorzy seminarium podkreślają, że Jerzy Nowosielski zawsze działał z myślą o relacji architektury z malarstwem, o funkcji, jaką miały pełnić realizacje, o konkretnym miejscu wraz z jego kontekstem – społecznością wiernych i opiekunów miejsca. Czy w sferze architektury i sztuki sakralnej jesteśmy skazani na „pobożną archeologię?” – tak anachroniczne działania określał Nowosielski. Czy raczej winniśmy, na bazie tradycji i wieków dorobku sztuki sakralnej twórczo tę dziedzinę kontynuować i rozwijać? Tak, by został po nas ślad w historii sztuki związanej ze sferą sacrum? Czy talent, nauka i wiedza, pozwalają by sztukę sakralną traktować jako wciąż budującą się teologię w obrazach zdolnych przemówić do współczesnego odbiorcy?

W tę problematykę uczestników seminarium wprowadził prof. Aleksander Naumow z Uniwersytetu Jagiellońskiego, obecnie związany z Akademią Supraską. Zaraz potem głos zabrali: 

• prof. dr hab. UJD Urszula Cierniak: Ikona – ikonopisarz – ikonopisanie. Tradycja czy zmiana?

• prof. Jerzy Uścinowicz: Świątynia – od krzyża do groty. Formy, granice i wyłomy

• Mateusz Środoń: Próby wykorzystania doświadczeń wschodniej tradycji obrazowania sakralnego we współczesnych projektach wnętrz sakralnych Kościoła Rzymskokatolickiego w Polsce: Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Warszawie-Międzylesiu, Kaplica p.w. Przemienienia Pańskiego w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, Konkurs na wnętrze Świątyni Opatrzności Bożej – praca konkursowa zespołu pod kierunkiem śp. Stanisława Niemczyka – koncepcja ikonografii wnętrza

• Jakub Sobczak: „Procesja Wielkiego Piątku” – utensylia jako dzieła artystyczne w służbie liturgii

• Katarzyna Gierasimiuk: Polichromia w cerkwi pw. św. Mikołaja Cudotwórcy w Topilcu

• Dariusz Karłowicz: Czy da się „namalować katolicyzm od nowa”? Refleksje po dwóch latach projektu

• Ewa Zalewska: Realizacja w procesie: ikonostas w cerkwi pw. św. Mikołaja Cudotwórcy w Topilcu

Następnie w programie znalazła się dyskusja na temat:  „Praktyka – ikona współczesna a ikona współcześnie / współczesne obrazy sakralne”.

W sobotnie popołudnie uczestnicy seminarium odwiedzili poplenerową wystawę „MIŁOSIERDZIE – ELEOS – RAHAMIM”, prezentowaną od 30 stycznia 2024 do 18 lutego 2024 w Muzeum Ikon w Supraślu. Plener artystów polskich i ukraińskich został zrealizowany z myślą o poszukiwaniach języka współczesnej sztuki sakralnej. Tematykę pleneru przybliżył jego kurator Mateusz Środoń. W jego ocenie, spotkanie artystów z tradycji wschodniej i zachodniej przyniosło konkretny wymiar – wymianę doświadczeń i inspiracji, współistnienie tradycji chrześcijańskich we współczesnej twórczości sakralnej.

Na sobotę zaplanowano także prezentacje doświadczeń w sztuce ikonografii. Jak podkreślają organizatorzy spotkanie z ikonografami  oraz prezentacja wybranych realizacji i ikon twórców pozwala zrozumieć z jak niezwykle wymagającą materią twórczą mierzy się każdy artysta dotykający obszaru sztuki sakralnej. Aspekty teologiczne, technologiczne, estetyczne pozostają równoważne. Działanie każdego z czynników jest tak samo istotne, by powstałe dzieło tworzyło harmonijną przestrzeń sfery sacrum.

Organizatorami seminarium Nowosielski i co dalej? Sztuka współczesna w przestrzeni liturgicznej są:

Akademia Supraska
Muzeum Ikon w Supraślu Oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku

Fundacja Dobry Grunt

KIK Warszawa

Czy podobał się Państwu ten tekst? Jeśli tak, mogą Państwo przyczynić się do publikacji kolejnych, dołączając do grona MECENASÓW Teologii Politycznej Co Tydzień, redakcji jedynego tygodnika filozoficznego w Polsce. Trwa >>>ZBIÓRKA<<< na wydanie kolejnych 52 numerów TPCT w 2024 roku. Każda darowizna ma dla nas olbrzymie znaczenie!